Stowarzyszenie „Razem” w Częstochowie

Nowoczesna tablica brajlowska, dzięki której niewidomi mogą samodzielnie korzystać na przykład z komputerów, kosztuje blisko 50 tysięcy złotych. Jeśli kupi ją sponsor, to z jednej strony niepełnosprawny ma szczęście, a z drugiej – spory kłopot. – Nie trzeba skomplikowanej matematyki, żeby obliczyć, że taka osoba musi zapłacić prawie osiem tysięcy złotych podatku, a roczna renta socjalna takiego niepełnosprawnego to często niecałe sześć tysięcy złotych – tłumaczy Marta Lempart z Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomych i dodaje, że osób które nie są w stanie przyjąć takiej pomocy jest mnóstwo.

Sponsorzy rezygnują

Prezes Towarzystwa Grzegorz Kozłowski przypomina, że nawet w jego organizacji zdarzały się takie przypadki. – Pozyskaliśmy sponsora. Duża firma produkująca elektronikę chciała sfinansować zakup tablic brajlowskich i aparatów słuchowych kilku osobom. Niestety, niepełnosprawni nie byli w stanie przyjąć tego sprzętu ze względu na podatki i musieliśmy szukać różnych luk prawnych, żeby jakoś ten sprzęt przekazać – mówi Kozłowski.

Jak dodaje, zagraniczny sponsor nie chciał dalej współpracować.- Przedstawiciele firmy kontrolowali, jak przekazujemy pieniądze. Widzieli, że są problemy i myśleli, że to może my coś kombinujemy – podkreśla prezes. Mówi, że po wielu miesiącach prób i wysiłków prawników sprzęt udało się przekazać, ale ten sponsor więcej już nie pomoże.

Jedno wyjście: organizacje pożytku

Szef sejmowej komisji polityki społecznej poseł Sławomir Piechota mówi, że wyjście z tej sytuacji jest jedno: – Najlepiej jeśli sponsor przekazałby pieniądze przez organizacje pożytku publicznego, tak jak przekazuje się jeden procent podatku. Jest klarowność przepływu pieniędzy i są mechanizmy umożliwiające niepłacenie podatku.

Ale przedstawiciele organizacji pomagających niepełnosprawnym mówią, że w wielu przypadkach właśnie tego chcą uniknąć. – Najczęściej firmy chcą pomóc konkretnym osobom. Zainteresują się na przykład losem jakiegoś dziecka i chcą przekazać jakiś sprzęt bezpośrednio do niego. Zawiłości prawne przekazywanie pieniędzy przez pośredników nie wchodzi w grę – mówi Marta Lempart i rozgoryczona dodaje, że ci niepełnosprawni, którzy nie czekają na czyjąś pomoc, tylko sami szukają sponsorów, muszą płacić państwu. – A jeśli nie są przy okazji bogaci to nawet o darmowym sprzęcie od sponsorów muszą zapomnieć – dodaje Lempart.

Źródło: Tokfm.pl